Davranım Bozukluğu
Davranım bozukluğunun temel özellikleri başkalarının temel haklarına saldırıldığı ya da yaşa uygun başlıca toplumsal değerlerin ya da kuralların hiçe sayıldığı, yineleyici bir biçimde ve sürekli olarak görülen bir davranış örüntüsüdür. Davranışlardaki bu bozukluklar klinik olarak önemli derecede toplumsal, okuldaki ve mesleki işlevsellikte aksaklıklara neden olur. Düşük engellenme eşiği, sinirlilik ve öfke atakları sergilerler.
Ebeveyn reddi ve ihmali, huysuz bebeklik dönemi, bakımında ve eğitiminde tutarsızlıkların ve baskının olması, suçlu çocuk grupları ile arkadaşlık etme, komşuluk ilişkisinde şiddete maruz kalma ve çeşitli ailesel psikopatolojiler bireyde davranım bozukluğu gelişimine yol açabilirler. Kötü muameleye , katı disipline ve fiziksel ya da cinsel kötüye kullanıma maruz kalmış gençler davranım bozukluğu geliştirme konusunda daha fazla risk altındadır. Fiziksel kötüye kullanım ve ihmal , sonraki saldırgan ve şiddet içeren davranışlarla özellikle ilişkilidir. Ebeveyn tarafından reddedilme, ihmal ve ilgi eksikliğini kapsayan diğer olumsuz ebeveynlik uygulamaları , davranım bozukluğunun gelişiminde özellikle etkindir. Ebeveyn çocuk ilişkisinin dışında ; yoksulluk, evlilikte anlaşmazlık ,aile içi şiddet, alkol ya da madde bağımlısı ebeveyn ve ebeveynin zihinsel hastalığı gibi diğer aile sorunları davranım bozukluğunun giderek artan sayıda görülmesiyle ilişkilidir.