Her yıl eylül ayında okulların acılmasi ile beraber, okula yeni başlayan çocuklardan bazıları ebeveynlerden ayrılmakta diğer çocuklara nazaran daha fazla sorun yaşarlar. Bunun okul fobisi olduğu söylemleri yayılır.Aslında burda yaşanan durum ayrılık anksiyetesidir.Size bu durumdan biraz bahsetmek istiyorum.Yazılarımda konuları anlatırken anne üzerinden anlatıyor olacagım, bunu bakım veren manasında kullandıgımı varsayalım.
Ayrılık anksiyetesi; erken dönemde verilen yanlıs uyku eğitimlerı, bağlanma sorunları, travmatik durumlar vb. sebebiyle oluşabilir. Annenin, ”Sen olmasan ben yaşayamam” gibi ifadeler kullanan bağımlı yapıda bir anne olması. Annenin kendi yokluğuyla çocuğu tehtid etmesi, “Annesiz kalırsın”, Seni yurda veririz”, “Böyle yaparsan ölürüm” “Polis gelip seni alir.”gibi. ifadeler kullanması çocukta annesinin olmadığı ortamlarda kaygı yaşamasına sebep olabilir.
Birde aşırı korumacı annenin; çocuğun yapması gerekenleri kendi yapmasi, dolayısıyla çocuğun hazırcı olması, çocuğun tek basına üstesinden gelemeyeceğine dair korkular oluşturabilir.
Evde kural olmayan her dediği yapılmıs çocuklar okulda, herkesin eşit olduğu ortamda kurallara uyum sağlamak istemezler.Evde tüm gün istedigini yapan, tabletle oyun oynayan çocuk, okuldaki düzeni kendi yönetemediği için okula gitmek istemez, sorun cıkarır.Bu sebeple okuldaki düzeni evde de devam ettirmek önemlidir.Evde de rutinler oluşturmak gerekir bunlar; evde gün içinde yapılacakları çocukla sırasıyla paylaşmak. Öğün porsiyonlarını çocuğa göre ayarlamak, yemezse ısrarcı olmamak ,yemek saatleri dışında abur cubur vermemek vb..
Bunların öncesinde, çocuğun gidecegi okulu daha önce görmesi, öğretmeniyle tanışması uyum etkinliklerine katılması her çocuk için önemli.Eğer çocuğunuz ilk hafta okula alışamadıysa mutlaka uzman desteği almanızı öneririm.
COCUK,ERGEN VE AILE DANISMANI
Uzm.Emel SEVENCAN KAPLAN
0542 847 78 21 den randevu olusturabilirsiniz.
